بدون‌شک ژانر سیتکام در دنیا طرفداران پرشماری دارد. از فرندز و سینفیلد گرفته تا آفیس و بیگ‌بنگ! حالا سبک هرکدام فرق دارد، برخی با حضور بیننده و صدای خنده در پشت‌زمینه و بعضی از آن‌ها نه! مثلاً فرندز با بینندگان پرشوری در پشت‌صحنه پخش میشد که صدای خنده آن‌ها به مجموعه رنگ می‌بخشید، اما آفیس اینگونه نبود و حتی سبک فیلمبرداری‌اش فرق میکرد. در این بخش میخواهیم سریال‌های سیتکام را بررسی کنیم که بدلیل استقبال مخاطبین از سریال اصلی به یک اسپین‌آف رسید اما موفقیت‌های مجموعه اصلی را تکرار نکرد و ضعیف ظاهر شد.
– شلدون جوان
– نام اصلی: Young Sheldon
– اسپین آف: تئوری بیگ بنگ (The Big Bang Theory)
– سازنده: چاک لوری
– بازیگران: آیان آرمیتیچ، زوئی پری
– تاریخ انتشار: 2017
– امتیاز: 7.6
این سیتکام که دوره کودکی و نوجوانی شلدون کوپر شخصیت سریال بیگ‌بنگ تئوری را روایت میکرد و همچنان درحال پخش است سیتکام نسبتاً خوبی است. نمیتوان خیلی به آن ایراد گرفت چون داستانش بد نیست و محتوای نسبتاً خوبی دارد. نکاتی که میتوان به آن اشاره کرد اینکه ماجراهای اضافی زیادی دارد که انگار هدف اصلی فقط بیشتر شدن تعداد قسمت‌هاست. نکته دوم هم اینکه آن چیزی که در بیگ‌بنگ تئوری از کودکی شلدون فهمیدیم در این سریال کمی تفاوت دارد. نکته جذابی هم دارد، اینکه جیم پارسونز (بازیگر شلدون در بیگ‌بنگ تئوری) راوی داستان است و این سریال را جذاب‌تر میکند. در فصل‌های اول و پایلوت سریال مخاطبین آن را خیلی دوست داشتند و حتی امتیازات بالاتری نسبت به بیگ‌بنگ تئوری به آن دادند اما رفته‌رفته کمی ماجراهای اضافی و بی‌اهمیت باعث شد تا مخاطب خیلی لذت نبرد.
اصلاً توقع یک کمدی پرخنده در حد و اندازه بیگ‌بنگ تئوری نداشته باشید، خنده این سیتکام خیلی کمتر از چیزیست که تصورش را میکنید چون سازندگان بیشتر به فکر محتوا بوده‌اند. گاهی موفق میشوند و محتوای جذابی را ارائه میکنند اما برخی لحظات انگار اصرار دارند پیام جذاب و دغدغه‌ای مهم در فیلم بگنجانند که موفق نمیشوند، همین هم باعث میشود بار کمدی فیلم کاهش پیدا کند. خلاصه که اگر میخواهید یک سریال معمولی تماشا کنید این سیتکام را ببینید و قبول کنید که بیگ‌بنگ تئوری خیلی بهتر از شلدون جوان بود.
– جویی
– نام اصلی: Joey
– اسپین آف: دوستان (Friends)
– سازنده: اسکات سیلوری
– بازیگران: مت له‌بلانک، آندریا آندرس
– تاریخ انتشار: 2004
– امتیاز: 6
اسپین‌آف ناموفقی از شخصیت پرطرفدار سریال دوستان (فرندز) جویی تریبیانی که اصلاً برای مخاطبین جذاب نبود. با اینکه رفتارها و شخصیت‌پردازی جویی مانند همان شخصیت سریال فرندز بود و تغییری در او دیده نمیشد اما با این‌حال مخاطبین دوست نداشتند جویی را در کنار اشخاص دیگری جز چندلر و ریچل و دیگران ببینند. اما این بهانه است و ماجرا چیز دیگریست! شخصیت‌های دیگر در این سریال (در کنار داستان بی‌معنایش) آنقدر ضعیف هستند که باعث خلق موقعیت‌های جذابی نمیشوند و اگرهم لحظه خوبی در سریال وجود داشته باشد به واسطه جذابیت کاراکتری جویی که نشأت‌گرفته به سریال فرندز است می‌باشد.
سازندگان این سیتکام ریسک بزرگی را به جان خریدند و در این ریسک موفق هم نبودند، چراکه یک درصد از موقعیت‌هایی که در 236 قسمت فرندز دیدیم هم در این مجموعه مشاهده نشد. البته اغراق خوب نیست و بالاخره لحظاتی جذاب در سریال بود اما نه به حدی که با فرندز حتی رقابت کند. به‌هرحال بعد از 2 فصل بدلیل نارضایتی مخاطبین این مجموعه در 2006 کنسل شد. جالب اینجاست که ساخت و پخش این سریال بلافاصله بعد از پایان فرندز شروع شد و از آنجایی‌که هواداران فرندز، از پایان ده سال خاطره جذاب غمگین بودند، با دیدن سیتکام نامطلوبی مثل جویی، بیشتر ناراحت شدند و حاضر نبودند جویی را دنبال کنند. همین بهانه هم دلیلی بر کم‌مخاطب بودن سریال دوفصلی جویی بود.
– چگونه با پدرتان آشنا شدم ؛ ضعیف‌ترین اسپین‌آف از یک سیتکام
– نام اصلی: How I Met Your Father
– اسپین آف: چگونه با مادرتان آشنا شدم (How I Met Your Mother)
– سازنده: آیزاک آپتیکر، الیزابت برگر
– بازیگران: هیلاری داف، کریس لوول
– سال انتشار: 2022
– امتیاز: 5.7
ضعیف‌ترین اسپین‌آف از یک سیتکام همین سریال است. داستان معمولی، بازیگری معمولی، موقعیت‌های کمدی سطح پایین و درکل یک اثر سیتکام خیلی ضعیف که نام سیتکام موفق How I Met Your Mother را لکه‌دار میکند و حتی ذره‌ای از موفقیت‌های آن سریال خاطره‌انگیز و دوست‌داشتنی را تکرار نمیکند.
چگونه با مادرتان آشنا شدم کمدی پرخنده‌ای بود، شخصیت‌پردازی خیلی خوبی داشت و آنقدر سریال خوبی بود که بنظر امتیاز 8.3 هم برای این سریال پایین است. اما این سیتکام حتی 5.5 هم برایش امتیاز بالایی محسوب میشود. چراکه محتوا آنقدر ضعیف و بی‌هدف است که انگار نویسنده در یک هفته کل 10 قسمت را نوشته تا زودتر سریال را جلوی دوربین ببرد. لحظات کمدی سریال هم خیلی معمولی و سطح پایین است و در کل فصل اگر چند بار یک لبخند کم‌حال به لب شما بیاید. توقع مردم هم بالا بود چون چگونه با مادرتان آشنا شدم آنقدر کمدی بود که از خنده میگذشت و به قهقهه میرسید. به قول کرولین فرامکی (منتقد برجسته سینما) این سریال یکی از سرگردان‌ترین سریال هایی است که میتوان تماشا کرد. داستان و شخصیت‌های سریال اصلاً شما را مجذوب خود نمیکنند.
نکته ضعیف دیگر هم کپی بودن شخصیت‌هاست. نه فقط از چگونه با مادرتان آشنا شدم، بلکه از سایر سریال‌های سیتکام هم کپی واضح و ناموفقی را مشاهده میکنیم. همچنین این سریال خیلی سعی میکند تا حس و حال گرم و صمیمانه چگونه با مادرتان آشنا شدم را تکرار کند اما موفق نمیشود و چیزی این را بد جلوه میکند که تلاش سازندگان خیلی واضح است و مخاطب متوجه‌اش میشود. و این شدیداً توی ذوق مخاطب میزند. چراکه انگار فیلمنامه یک سیتکام کپی شده و فقط دیالوگ‌ها تغییر کرده است، آن هم نه به شکلی خلاقانه که خنده از مخاطب بگیرد، بلکه به شکلی ناشیانه بیننده کاملاً این حس را درک میکند.
::: همچنین بخوانید : (فان) سوالات بی‌جواب از شخصیت‌های معروف سیتکام :::
خلاصه که این سه سریال آنقدر جذاب نیستند، شاید روی شلدون جوان میتوان کمی حساب کرد، آن هم نه آنقدری که بتوان گفت باید تماشایش کنید و بخواهید با تئوری بیگ بنگ مقایسه‌اش کنید. اگر علاقمند به تماشای سیتکام هستید سریال های خوب دیگری هستند که در اولویت قرار دارند و میتوانید از تماشای آن‌ها لذت ببرید. اما شخصاً پیشنهاد میکنم جویی و آشنایی با پدر را تماشا نکنید و وقت خود را هدر ندهید!
حالا شلدون بدک نبود (نه به اندازه بیگ بنگ) ولی آشنایی با پدر افتضاح بود من فصل یکو دیدم حالم بد شد اصن فصل دو رو نخواهم دید. خیلی مسخره ست داستانش واقعاً درست گفتید همش انگار داره از فرندز و هایمیم و کمی هم سینفیلد کپی میکنه