تماشای فیلم سینمایی یا تماشای سریال؟ هرکدام از این‌ها به حدی جذاب هستند که میلیاردها نفر در دنیا به آن اهمیت دهند. برخی سریال دیدن را دوست دارند و برخی بیشتر فیلم سینمایی تماشا میکنند. در این مقاله قصد داریم پنج فیلم سینمایی خارجی را معرفی کنیم که شاید از عناوین ترندشده و پرفروش نیستند، یا حتی امتیاز آنچنان بالایی ندارند، اما قطعاً تماشای آن‌ها برای شما لذت‌بخش خواهدبود.
– فیلم سینمایی با عشق، رزی (Love, Rosie)
– ژانر: عاشقانه، کمدی-درام
– سال انتشار: 2014
– کارگردان: کریستین دیتر
– بازیگران: لی‌لی کالینز، سم کلفلین
– امتیاز: 7.1
– خلاصه داستان: الکس و رزی که از پنج‌سالگی با هم دوست هستند، در راه عشق، زندگی و البته ازدواج مسیر متفاوتی از هم دارند. روابط مختلفی را امتحان میکنند، تغییر میکنند، اما بعد از کش و قوس‌های فراوان، همان چیزی میشود که از ابتدا رزی میخواست اتفاق بیفتد.
یک فیلم سینمایی جذاب، دلپذیر و با یک مسیر آرام و دوست‌داشتنی که حتماً از تماشای آن لذت میبرید. داستان فیلم آنقدر خاص نیست، اما دچار کلیشه هم نمیشود. کلاً همه چیز خیلی دلنشین و البته منطقی است. پایان‌بندی فیلم یک غافلگیری معکوس دارد. شما بعنوان بیننده مدام انتظار چیزی را دارید که سرنوشت شخصیت‌ها تلخ باشد یا آن چیزی که میخواهند شکل نگیرد اما اشتباه میکنید و پایان فیلم یک پایان ساده و منطقی است.
کارگردانی فیلم، خوب است. قاب‌بندی ها، نمادپردازی های سینمایی و هرچیزی که به یک کارگردان مربوط میشود (مانند نورپردازی و …) قابل‌قبول و خوب است. بازیگری ها هم دچار اغراق نیست و جذاب است. این فیلم یک پکیج کامل از چیزهای دلپذیر و دلنشین است. شاید گاه تلخ میشود، گاه اتفاق ناخوشایندی رخ میدهد اما تماشای آن لذت‌بخش است.
عشق آن‌ها زیبا و بادوام است، یعنی طوریکه آن دو عاشقانه هم را دوست دارند اما فرصت ابراز علاقه پیدا نمیکنند این عشق را نشان میدهد. اما یک عشق آتشین پرسوز نیست و امروزه چنین عاشقانه هایی بیشتر موردپسند مردم است. البته طبیعتاً بستگی دارد، مردم عاشقانه هم می‌بینند مگر اینکه شامل داستانی جذاب و فاقد کلیشه شود. «با عشق، رزی» را تماشا کنید و مطمئن باشید ضرر نمیکنید!
– گتسبی بزرگ (The Great Gatsby)
– ژانر: تاریخی، درام، عاشقانه
– سال انتشار: 2013
– کارگردان: باز لورمن
– بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، توبی مگوایر
– امتیاز: 7.2
– خلاصه داستان: نیک کاراوی که در لانگ آیلند زندگی میکند کنجکاو زندگی همسایه خود یعنی جی گتسبی است. گتسبی مردی ثروتمند و پرقدرت است که پس از مدتی به نیک اعتماد میکند و او را وارد زندگی خود میکند. حالا نیک، شنونده و شاهد زندگی تراژدی و عاشقانه اوست و میخواهد برای رفع دغدغه های غم‌انگیز گتسبی تلاش کند، اما همه چیز باب میل آن‌ها نیست و اتفاقاتی غیرقابل پیش‌بینی رخ میدهد.
کتاب گتسبی بزرگ نوشته «اف. اسکات فیتزجرالد» که در 1925 به چاپ رسید یکی از شاهکارهای ادبی دنیاست. یک رمان خیلی جذاب و اعتیادآور که میلیون‌ها نفر آن را خوانده‌اند. حواشی خوب و بد فراوانی داشت و دیدگاه‌های تحلیلی بسیار زیادی برای این کتاب ارائه شد اما خروجی خوب بود طوریکه هنوز هم جزو پرفروش‌ترین رمان‌های دنیاست و طرفدار زیادی دارد.
حالا در 2013 باز لورمن ریسک اقتباس از روی یک رمان شاهکار را به جان میخرد و تا حدی موفق میشود. این فیلم سینمایی، یک اثر جذاب و فکرشده است. دقیق و حساب‌شده، همه چیزش مرتب و درخشان است. به امتیاز نگاه نکنید، واقعاً فیلم گتسبی بزرگ، یک فیلم سینمایی عالیست. فیلمنامه و کارگردانی آنقدر خوب و درجه‌یک است که شما را میخکوب میکند.
درباره دی‌کاپریو هم که حرفی نیست، او همیشه در بالاترین سطح بازیگری دنیا درخشیده و بارها بعنوان برترین بازیگر جهان یاد شده است. دی‌کاپریو یک شخصیت جذاب و پرطرفدار که حتی نقش های بد در فیلم های بد را عالی بازی میکند. در این فیلم هم او زوج خوبی با صمیمی‌ترین دوستش یعنی توبی مگوایر ایجاد میکند. تماشای این زوج خیلی خوب و لذت‌بخش است. میتوانید به‌راحتی با این شخصیت‌ها ارتباط برقرار کنید و این نکته از مهمترین نکات در ساخت یک فیلم سینمایی است.
– فیلم سینمایی مهاجم مقبره (Tomb Raider)
– ژانر: اکشن، ماجراجویی، هیجان‌انگیز
– سال انتشار: 2018
– کارگردان: رور اوثاگ
– بازیگران: آلیسیا ویکاندر، دنیل وو
– امتیاز: 6.3
– خلاصه داستان: لارا کرافت، دختری مستقل و شجاع که در تلاش است راز ناپدیدشدن لرد ریچارد کرافت یعنی پدرش را بفهمد. به همین منظور او برای پیداکردن پدرش، به جزیره‌ای ناشناخته و مرموز سفر میکند و باید از توانایی‌های زیادی استفاده کند تا سربلند از این ماموریت بیرون بیاید.
این فیلم که از روی بازی تام رایدر ساخته شده است یکی از فیلم‌های آندرریتد دنیاست. بله! یعنی کمتر از لیاقتش به آن توجه شده است. شاید هم دلیل اصلی‌اش آن است که نسخه ویدئوگیم این داستان آنقدر شگفت‌انگیز و مهیج است که تعداد کمی فیلم سینمایی آن را پذیرفتند. از انصاف هم نباید دور شویم؛ واقعاً بازی تام رایدر از فیلمش بهتر بود اما خب همه کسانی‌که میخواهند فیلم تماشا کنند گیمر نیستند.
بنابراین توصیه میکنیم این فیلم را تماشا کنید.
یکی از نکات خوبش هیجان‌انگیز بودن لحظات لارا کرافت در جزیره است. او تلاش فراوانی میکند و این تلاش، هم به خوبی فیلمبرداری شده و هم آلیسیا ویکاندر به خوبی بازی‌اش کرده است. لارا کرافت شخصیت جذابی است و مخاطب دوست دارد تلاش های بی‌وقفه او را مدام تماشا کند، با اینکه شخصیت اقتباس‌شده از یک بازی ویدئویی است اما ساخت و پرداخت او در قالب فیلم سینمایی برعهده نویسنده و کارگردان است که رور اوثاگ از پس آن به خوبی برآمد.
خلاصه که تماشای تام رایدر ضرری ندارد. مخصوصاً اگر در ژانر اکشن و مهیج دنبال یک فیلم خوب کمتر دیده‌شده هستید، این فیلم گزینه خوبی برای تماشاست. حالا هم که مخاطبان منتظر قسمت دوم این فیلم هستند و امیدوارند قسمت دوم بهتر از قسمت اول باشد. چیزی که فعلاً منتفی است چون میشا گرین میخواست قسمت دوم تام رایدر را بسازد و در 2022 اکران کند اما ساخت آن لغو شد (زیرا استودیو MGM دیگر حق ساخت فیلم سینمایی تام رایدر را ندارد.) هنوز خبر تازه‌ای از قسمت دوم این فیلم در دسترس نیست.
– مبارک باشه (Badhaai Ho)
– ژانر: اجتماعی، کمدی-درام
– سال انتشار: 2018
– کارگردان: آمیت شرما
– بازیگران: آیوشمان کورانا، سانیا ملهوترا
– امتیاز: 7.9
– خلاصه داستان: ناکول یک پسر مجرد است که با خانواده‌اش زندگی میکند، او عاشق دختری میشود اما ناگهان متوجه میشود که مادر پیرش باردار است. این موضوع زندگی ناکول را عوض میکند، همه جا خجالت‌زده است و پدر و مادرش را مدام سرزنش میکند. اما اینگونه باقی نمی‌ماند!
یک فیلم سینمایی خاص و هنجارشکن از سینمای بالیوود که از برترین فیلم‌های سال هند نام گرفت. یک فیلم اجتماعی زیبا با یک پیام مهم. در هند فیلم‌هایی با مضمون هنجارشکنی زیاد ساخته میشود که تعدادی از آن‌ها مثل ازدواج تعیین‌شده دچار کلیشه شده است. (البته قبل‌تر فیلم‌های خوب زیادی در این زمینه ساخته شده است.)
حالا اما فیلمسازان به سبک دیگری روی آورده و فیلم‌هایی را میسازند تا یک دغدغه اجتماعی را نمایش دهند.
این فیلم نیز یک دغدغه اجتماعی را نشان میدهد. ناکول و برادر نوجوانش تمام زندگی‌شان را بدلیل خجالت‌زده بودن از بارداری مادرشان تحت‌الشعاع قرار میدهند. ناکول حتی عشق زیادی که به رنه دارد را فراموش میکند و مدام عصبی است و تا جایی پیش میرود که رنه دیگر به تنگ می‌آید و رابطه عاشقانه‌اش با ناکول را تمام میکند. مادربزرگ پدری ناکول که مریض است هم در خانه با آن‌ها زندگی میکند و مدام با عروسش جر و بحث دارد.
حالا این مادر باردار نه از سمت پسرانش حمایت میشود و نه از سمت مادرشوهرش، اما این فیلم میخواهند هنجارهای سنتی را بشکند و مسیر فیلم را عوض میکند. تغییر این مسیر (که در اغلب فیلم‌های احساسی مانند این فیلم مشاهده میشود.) در بسیاری از فیلم‌ها دچار مبالغه میشود و داستانی غیرطبیعی جلوه میدهد. همان مشخصه نخ‌نمای همیشگی که فیلم‌های هندی بسیار احساساتی میشوند. حالا آمیت شرما در این فیلم به این مشخصه پشت‌پا زد و چیز دیگری ارائه کرد. این فیلم، جذاب است و تماشای آن بسیار لذت‌بخش!
پیشنهاد ویژه دیباسین: آموزش جامع فیلمسازی
– شیون (The Wailing)
– ژانر: ترسناک، رازآلود، درام
– سال انتشار: 2016
– کارگردان: نا هانگ‌جین
– بازیگران: کواک دو-وان، هوانگ جونگ-مین
– امتیاز: 7.4
– خلاصه داستان: غریبه‌ای وارد یک روستای کوچک میشود اما پس از مدتی شیوع یک بیماری در تمام منطقه او را نگران میکند. پلیس وارد ماجرا میشود که برای نجات جان دخترش به آب و آتش میزند تا راز این معما را حل کند. اما مسئله به این سادگی نیست و پلیس پس از تحقیق به مردی ژاپنی میرسد. فکر میکند این مرد ژاپنی روستا را دچار سحر و جادو کرده و او باعث مشکلات اخیر منطقه است.
همچنین بخوانید : معرفی چند سریال با ژانر ترسناک!
یک فیلم ترسناک پرهیجان و جذاب از کره جنوبی که (عامیانه بگویم.) مو به تن شما سیخ میکند! آنقدر ریتم فیلم روبه‌جلو و پرتنش است که نمیتوانید چشم از آن بردارید. با اینکه فیلم تقریباً دو و نیم ساعت زمان دارد اما هرگز خسته‌کننده نمیشود. کارگردان فیلم اصلاً اهل کش‌دادن یک موضوع نیست و در فیلم‌های قبلی خود هم این را نشان داده است. او میکوشد تا تمام لحظات را به جلو ببرد و مخاطب را حتی یک ثانیه هم خسته نکند.
جالب اینجاست که داستان اصلی فیلم بعد از حدود یک ساعت شروع میشود و قبل از آن مقدمهچینی هایی برای داستان است اما نا هانگ‌جین همین مقدمه را آنقدر خوب ساخته که شما متوجه نمیشوید یک ساعت از فیلم گذشته و داستان اصلی آغاز نشده است. این نکته خیلی جذاب و خاص در یک فیلم ترسناک رعایت شده است. فیلم اصلاً کسل‌کننده نیست اما ممکن است کمی گیج‌کننده باشد، به همین دلیل هم باید طوری فیلم را با دقت تماشا کنید تا تمام ریزه‌کاری های فیلم را درک کنید.
این فیلم پر از ریزه‌کاری های ظریف و هوشمندانه است که مسیر داستان را برای مخاطب جذاب‌تر میکند. خود نا هانگ‌جین میگوید که این فیلم را برای این ساخته تا به مردم تسلیت بگوید، به قربانیان دنیا و کسانی‌که پشت سر مانده‌اند. این فیلم فرصت تسلیت گفتن میدهد. یک حقیقت محض! این فیلم با اینکه ترسناک است اما جن و هیولا و اشباح آن را ترسناک نمیکند، یک حقیقت غیرقابل‌انکار به ماجرایی تبدیل میشود که وحشت را به همراه دارد. خلاصه که اگر طرفدار ژانرهای ترسناک هستید و البته سینمای کره جنوبی را می‌پسندید، این فیلم سینمایی خوب و مهیج و البته دلهره‌آور را تماشا کنید.