سید مسعود اطیابی کارگردانی که بیشتر بهواسطه کارهای کمدی پرفروشش بالاخص در سالهای اخیر شناخته میشود حالا رگ خواب مخاطب سینما را در دست دارد و کاملاً میداند باید برای فروش بیشتر فیلمهایش و جابهجایی رکوردهای گیشه چه کاری انجام دهد! در این مقاله قصد داریم چند کلامی از مسعود اطیابی و آثارش بگوییم و به این بپردازیم که چرا فیلمهای کمدی او همواره پرمخاطب و پرفروش میشود؟ او چطور نبض سینما را به دست گرفته و حتی با وجود گسترش ویروس و افزایش قیمت بلیت بازهم بینندگان زیادی را به سینما میکشاند؟
مسعود اطیابی چگونه شروع کرد؟
او در سال 1369 زمانیکه 26 ساله بود تهیهکنندگی فیلم عروس حلبچه به کارگردانی حسن کاربخش را بر عهده داشت. همچنین در سالهای 79 و 80 کارهای چوری و خاموشی دریا را تهیه کرد و آثار دیگری نیز در مقام تهیهکننده به کارنامه خود افزود. اما نخستین کارگردانی او به سال 1385 و فیلم مصائب دوشیزه بازمیگردد. فیلمنامه مصائب دوشیزه را احمد رفیعزاده نوشت و افرادی مثل بهنوش طباطبایی، مهدی پاکدل و پوریا پورسرخ لیست بازیگران آن را تشکیل میدادند. اطیابی تا سالها در حاشیه سینما بود و فیلمهای پرمخاطبی نداشت. اما سال 1396 وقتی قسمت اول تگزاس را ساخت پس از یازده سال سابقه کارگردانی، بالاخره سلیقه مخاطب را فهمید و رو به کارهایی کمدی و شاد آورد. میتوان گفت سال 96 شروع دوران اوج اطیابی بود.
همچنین بخوانید : نقد فیلم برادران لیلا ؛ مغز استخوان ما را سوزاندی آقای روستایی!
از تهران تا تگزاس ؛ کمدی خوبی بود؟
فیلم تگزاس که در دو قسمت ساخته شد و در دو سال متوالی اکران شد یک کمدی پرمخاطب و پرخنده بود. پر از شوخیهای ممیزی اما در یک حاشیه امن! تگزاس 1 داستان نسبتاً معناداری داشت. نمیتوان گفت اثر بسیار خوب و قابلتوجهی بود اما نباید به محتوای آن ایراد زیادی وارد کرد. بحث اقامت و همچنین تنگنا و مشکلات مهاجرین مسئله اصلی فیلم بود که در یک قالب کمدی روایت میشد. اما چرا میگوییم شوخیهای ممیزی فیلم در یک حاشیه امن بود؟
لحظات کمدی فیلم را به خاطر بیاورید! زمانیکه در یخچال چند شیشه شیر دیده میشود و بهرام (پژمان جمشیدی) میگوید شیر برای لاراست و برای آن خودش هم کمک کرده است. سپس به ساسان (سام درخشانی) میگوید او شیشهها را تهیه کرده است و کار دیگری نمیتوانسته انجام دهد. در لحظه اول یک شوخی ریز انجام میشود اما بعد در دیالوگ اصلاح میشود. شوخی ابتدایی، همان ممیز فیلم است و اصلاح میشود حاشیه امن! به همین سادگی، مسعود اطیابی در تگزاس فهمید چگونه باید مخاطب را بخنداند و چگونه فیلمش رو به ابتذال نرود. در فیلمهای بعدی هم همین فرمول را تکرار کرد و موفق هم شد و یک سال بعد با قسمت دوم تگزاس، موفقیت دوبارهاش بر روی پرده مشهود بود.
گرفتاری توقیف ؛ سناریوی تکراری کارگردانان
مسعود اطیابی هم با مشکل توقیف مواجه شد. فیلم دینامیت او که تا قبل از دیگر فیلم این کارگردان پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران بود 3 سال در توقیف بود. مسعود اطیابی دینامیت را سال 97 ساخت اما اکران این فیلم پس از کش و قوسهای فراوان به 1400 موکول شد. اما ارزش این همه صبرکردن را داشت. حداقل برای خود گروه تولیدکننده فیلم! دینامیت اگرچه با افزایش نرخ بلیت هم روبرو شد اما با فروشی بیش از 580 میلیارد ريال (58 میلیارد تومان) تا مدتها پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران بود. کادر بازیگری پرطرفدارش یعنی پژمان جمشیدی، محسن کیایی، احمد مهرانفر، نازنین بیاتی و زیبا کرمعلی دلیل محکمی برای ترغیب مخاطب برای خرید بلیت و تماشای دینامیت در سینما بود.
اما حقیقتاً دینامیت فیلم پرمحتوایی نبود و بر پایه سطحیترین داستان اما شیطنتآمیزترین شوخیها ساخته شده بود. از تقابلهای دو همسایه تا لحظاتی که اکبر (محسن کیایی) به کارهای خلافش میپرداخت، همه لحظات کمدی دچار ابتذال بود و داستانش هم نه دغدغه خاصی داشت، نه معنا و مفهوم قابلقبولی که بتوان آن را برای خندهدار بودنش نادیده گرفت.
ادامه دارد ..