سومین قسمت از فیلم سینمایی تگزاس به کارگردانی مسعود اطیابی و بازی پژمان جمشیدی ، سام درخشانی ، مهدی هاشمی ، ژاله صامتی ، گابریلا پتری و سیدجواد هاشمی در سال 1403 اکران شد و مثل همیشه با فروش موفقی روبه‌رو شد. اطیابی با فیلم‌های پرفروشی مثل تگزاس 1 و 2 ، دینامیت ، انفرادی و اخیراً هتل کاملاٌ میداند چگونه با یک داستان کمدی مخاطبان پرشماری را به سالن‌های سینما بکشاند و در پی رکوردشکنی قدم بگذارد. تگزاس3 هم با تکیه بر همین دانش اطیابی اکران شد و موفق شد دوباره سالن‌های سینما را پر کند. منتقدین دیباسین در این مقاله نگاهی تحلیلی به فیلم کمدی و پرفروش تگزاس 3 دارند و چند کلامی درباره‌اش نوشته تا نظر شما را نیز جویا شوند.
این مقاله حاوی اسپویل است!
خلاصه داستان تگزاس 3
تگزاس3 دقیقاً در ادامه قسمت دوم و با گروگان‌گیری برادر آلیس شروع میشود. ساسان ، بهرام و سایر اعضای خانواده در تلاشند تا پول آزادی او را جور کنند اما در این بین پای پلیس برای مجسمه‌های پله که با مواد مخدر پر شده بود باز میشود. حالا این خانواده باید مجسمه‌های فروخته‌شده را بازگردانند تا مشکل ممنوع‌الخروجی آن‌ها حل شده و برای آزادی برادر آلیس اقدام کنند. اما ماجرا اینجا تمام نمیشود و در پی گم‌شدن آن مجسمه‌ها، مسئله‌ای سیاسی-امنیتی بین کشور ایران و برزیل اتفاق می‌افتد که باید رفع شود.
تیتر تکراری: خنده‌دار است
این تیتر تکراری را بارها دیده‌اید. در سال‌های اخیر سینمای کمدی رونق فراوان گرفته و فرمول‌های جدید خنداندن به خوبی جواب داده است. تگزاس3 همچون هتل، فسیل، انفرادی و دیگر کمدی‌های پرفروش خنده‌دار است و با لحنی خوش بارها از مخاطب خنده و قهقهه میگیرد. مسعود اطیابی هم همانطورکه گفتیم همه تکنیک‌های خنداندن را به خوبی یاد گرفته و در تمامی فیلم‌هایش استفاده میکند فقط سبک اجرایش فرق میکند. تگزاس 3 هم از همان تکنیک‌های همیشگی اطیابی و تکیه بر توانایی‌های طنازانه پژمان جمشیدی، سام درخشانی و حتی سه بازیگر دیگر (مهدی هاشمی، ژاله صامتی و گابریلا پتری) بهره برده و توانست مثل همیشه مخاطب را تا حد زیادی بخنداند و سرگرم کند. فاکتوری که این روزها از همیشه بیشتر برای مردم مهم است و مشکلات فراوان زندگی‌شان ایجاب میکند تا سینما را به قصد فراموشی این مشکلات و خندیدن انتخاب کنند.
اطیابی روی بداهه‌های پژمان جمشیدی همیشه حساب باز میکند، روی تکیه‌کلام‌ها و لحن خاصش همین‌طور! با زوج جمشیدی-درخشانی میتواند لحظات کمدی پرشماری خلق کند و از آنجایی که با دو قسمت قبلی تگزاس کاملاً فهمید چارچوب این نوع فیلم باید چگونه باشد در قسمت سوم هم اصول خود را پیاده کرد و فیلمی تحویل ملت داد که مثل آثار قبلی، با تکیه بر توانایی کمدی بازیگران، خنده خوبی میگیرد. سکانس رقص در سالن همایش و مصرف تصادفی مواد مخدر دقیقاً همانند تگزاس 2 بود، فقط لحظات متفاوتی داشت. از همان سکانس هم میتوان فهمید که مسعود اطیابی چگونه رگ خواب مخاطب را در مشت دارد. البته این یک هنر است، هرکسی نمیتواند هر سال فیلم کمدی بسازد و با همان ترفندهای همیشگی‌اش مخاطبان را بخنداند و همیشه رکورد بشکند. اطیابی این مورد را خوب یاد دارد و مطمئناً فیلم‌های بعدی او نیز با همین فرمول پاسخ‌گوی نیاز سینمایی مردم خواهدبود.
تیتر تکراری دوم، محتوا ارزشمند نیست!
دومین تیتر تکراری که در 90درصد کمدی‌های اخیر سینما به کار رفته بی‌ارزش‌بودن محتوای فیلم است. محتوای تگزاس 3 همچون دیگر کمدی‌های پرفروش از ارزش معنوی خوبی برخوردار نیست و محتوای خاصی ندارد. کم ندیدیم از قدیم‌الایام کمدی‌هایی که علاوه بر خنداندن و سرگرم‌کردن مردم محتوا و معنایی برای ارائه داشته‌اند. از مهمان مامان و اجاره‌نشین‌های زنده‌یاد مهرجویی تا اخیراً کمدی شریف جهان با من برقص از سروش صحت. اما در چند سال گذشته هر فیلم کمدی که اکران شد ارزش محتوایی کمتری نسبت به قبل داشت و این روزها فقط همان فاکتورهای خندیدن ملاک است نه چیز دیگری! شاید دلیل اذیت‌کردن سروش صحت هم همین است، او ارزشمند می‌سازد و سینما طرفدار چنین ارزش‌هایی نیست. تگزاس 3 همانند دو قسمت قبلی‌اش، انفرادی، دینامیت، بخارست و حتی فسیل که رکوردهای عجیبی شکست محتوای مهمی برای تقدیم به مخاطب ندارد و همین که از مخاطب خنده بگیرد برایش کافیست.
نکته منفی و قابل توجه بعدی فیلم داستان شلوغ و پرازدحام آن است. دیالوگ‌ها بی‌وقفه بیان میشوند، سر و صدای فیلم زیاد است و چندین داستان به شکلی ناگهانی باهم ترکیب میشوند. شکل اجرا طوری نیست که مخاطب رشته اتفاقات را گم کند اما این ازدحام گاهی از حد فراتر میرود و لحظه‌های شلوغی تحویل مخاطب میدهد. نکته‌ای که به چشم ما یک نقطه ضعف است و باید بهتر اجرا شود. در فیلمی مثل تگزاس که این ازدحام و پیچیدگی نیاز است، باید قواعد به شکل منطقی‌تری رعایت شده و مخاطب این ازدحام را درک کند. هرچند مخاطب می‌خندد اما نباید گمان کند برخی لحظات فیلم بیخودی است و هدفش فقط خنداندن است.
کلام آخر درباره تگزاس 3
بیش از این نمیتوان تحلیلی داشت. به‌هرحال گفتیم که تگزاس 3 با همان فرمول‌های تکراری‌اش در گیشه موفق شد و با آثار قبلی اطیابی تفاوت چندانی نداشت. نه چیزی کم شده بود و نه چیزی اضاف! اگر فقط بحث خنده باشد، هتل یک سر و گردن از بقیه آثار بالاتر است اما در مابقی موارد قابل ذکر، تگزاس 3 چیز جدیدی برای ارائه ندارد. اما همین خنداندن هم ارزشمند است و روی لب تعداد زیادی از مردم لبخند می‌نشیند. اما حداقل امیدواریم سینما به روزهای بهتری برسد و اگر کمدی هدف اصلی آن باشد حداقل محتوای ارزشمند تبدیل به دغدغه اصلی فیلمساز شود. اینگونه ارزش خنداندن بالاتر میرود.
