ورود | ثبت نام
سعید ابوطالب کارگردانی که بیشتر در ژانر رئالیتی‌شو (تلویزیونی واقع‌نما) کار میکند و خلاقیت‌هایی به خرج میدهد. او در سال 1391 کار متفاوتی تحت عنوان رالی ایرانی ساخت و بعد از چند سال شام ایرانی را ادامه داد. حالا هم که دو سالی هست او بازی مافیا را در عناوین مختلف می‌سازد و چندین هنرمند و چهره شناخته‌شده را دعوت میکند تا یک دورهمی مافیایی برگزار کند.
اما سعید ابوطالب بعد از شام ایرانی به سراغ مافیا رفت و تنها تفاوت هر سری با سری قبلی نقش‌ها، بازیکنان و گرداننده بود. نقش‌ها هم آنقدری که خیلی تفاوت جذابی داشته باشد نبود و نقش‌های اصلی شهروند و مافیا در تمامی قسمت‌ها موجود بودند.
در این مقاله قصد داریم نقاط ضعف و قوت مافیا را در حد یک گریز بگوییم و سپس در این باره صحبت کنیم که چرا سعید ابوطالب مافیا را ترجیح میدهد و سراغ هیچ چالش دیگری نمیرود.
بازی مافیا بطورکلی چالش ذهنی است و تماماً به هوش، مهارت و تاحدی شانس بستگی دارد. در همه فصل‌های شب های مافیا ما لحظات جذابی را دیدیم. از بازی درخشان بازیکنانی حرفه‌ای مثل حامد آهنگی، مجید واشقانی، امیرعلی نبویان، ایمان صفا، سیما تیرانداز، مریم مومن و اسامی فراوانی که بازی را به خوبی یاد گرفتند تا گرداننده‌های این بازی که محمدرضا علیمردانی و کامبیز دیرباز بودند. لحظات مفرح و خنده‌داری هم طبیعتاً وجود داشت. خلاصه که این قصه هنوز هم ادامه دارد و چه شب های مافیا ، چه پدرخوانده و چه ارتش سری دارای جذابیت‌هایی هستند.
همچنین بخوانید : حامد آهنگی ؛ یک کمدین کلاس جهانی
به جرئت میشود گفت 80 درصد بازیکنان، بسیار حرفه‌ای بازی کردند. هرچند آموزشات را گذراندند و چندین دست تمرینی بازی کردند اما در بازی اصلی تفاوت‌هایی وجود داشت. از همان ابتدا میتوان بازیکنان حرفه‌ای را همانطورکه گفتیم عنوان کرد. حامد آهنگی، مجید واشقانی، امیرعلی نبویان، ایمان صفا، حسین مهری، خداداد عزیزی، سام درخشانی، بهنام تشکر، علیرضا طلیسچی، سیما تیرانداز، مریم مومن، بهاره افشاری، سمانه پاکدل، فریبا نادری، آشا محرابی، لیندا کیانی از بازیکنان حرفه‌ای بودند که بردهای خوبی هم تجربه کردند.
بازی مافیا کلاً تکراری نمیشود، البته که سلیقه‌ها متفاوت است اما به‌هرحال این چالش‌های ذهنی که همیشه تفاوت دارد، شگردهایی که باید مدام تغییر کند، ترفندهایی که برای هر بازیکن فرق دارد، اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی بازی و موارد دیگری که از مافیا یک بازی جذاب و نو می‌سازد و آن را تکراری نمیکند. مخصوصاً سعید ابوطالب که راهش را یاد گرفته و نقش‌ها را کمی تغییر میدهد تا یک اتفاق خاص را در بازی بگنجاند.
بله گفتیم مافیا تکراری نمیشود و همیشه جذابیت خود را دارد. در این جمله شکی نیست اما به نظر یک توقف بین هر سری میتوانست مهم باشد. هزاران ماجرا وجود دارد که میتوان از آن یک بازی و رئالیتی‌شوی گروهی ساخت. قبلاً در تلویزیون و برنامه خندوانه و دیگر برنامه‌ها بازی‌های گروهی مختلفی را تماشا کردیم. از پانتومیم گرفته تا بازی‌های جذاب با مجازات که نمونه‌هایی را نیز در برنامه شب‌آهنگی مشاهده کردیم.
اما باید سوال کرد که چرا سعید ابوطالب بعد از شب های مافیا هیچ‌گاه به سراغ ماجرای تازه‌تری نرفت. قطعاً مافیا را تا ابد ادامه نمیدهد و شاید چیزهای دیگری به ذهنش برسد اما از همین حالا بیایید فکر کنیم که چه چیزهایی را میتواند در قالب یک رئالیتی‌شو بسازد؟
پیشنهاد دیباسین: آموزش فیلم سازی
بازی تکراری باشد یا جدید؟ مثلاً پانتومیم میتواند جذابیت مافیا را داشته باشد؟ یا باید چیز جدیدی اجرا شود؟ مثل احسان علیخانی که جوکر را ساخت و یک چیز کاملاً تازه و نوین بود. میتوان بازی‌های آیتمی هم ساخت. مثلاً یک برنامه که شامل بازی‌های نوستالژیکی مثل اسم و فامیل، بیست‌سوالی و غیره باشد.
یا مثلاً سعید ابوطالب میتواند مونوپولی را با کلی خلاقیت جدید بسازد. یا به سمت خاطرات کودکی برود و بازی‌هایی مثل هفت‌سنگ و جرئت یا حقیقت را اجرا کند. البته به نظر ما جرئت یا حقیقت بدلیل چالش‌ها و خواسته‌هایی که محدودیت ایجاد میکند غیرممکن به نظر میرسد.
شاید هم دلایل اصلی که سعید ابوطالب بیشتر به مافیا اهمیت میدهد همین‌هاست. گروه پرتعدادی که تقابل‌ها و گفتگوهای جذابی را نمایش میدهد. محدودیت بسیار کمی که دست و پای کسی را نمی‌بندد. پر از چالش و اتفاقات غیرمنتظره است. به‌هرحال آقای سعید ابوطالب فعلاً ایده‌ای به جز شب های مافیا ندارد و باید به او فرصت داد تا ببینیم تا چه زمانی به این بازی ادامه میدهد. انصافاً هم خلاقانه و پر از لحظات جذاب است و نمیتوان از آن دست کشید. نظر شما چیست؟ آیا سعید ابوطالب باید رئالیتی‌شوی جدیدی را در دستور کار قرار دهد یا فعلاً به مافیا ادامه دهد؟
در صورتی که علاقه به مطالعه مطالب بیشتری در این زمینه دارید، به بخش مقاله های سینمایی مراجعه کنید.