از هر جهان یک معرفی (8)

در هشتمین بخش «از هر جهان یک معرفی» قصد داریم عناوین مختلفی را به شما عزیزان معرفی کنیم که قطعاً مفید و سرگرم‌کننده خواهدبود. در این بخش انیمیشن سینمایی جذابی را بررسی خواهیم‌کرد. یک عنوان کتاب، یک سریال خارجی درخور و دو عنوان فیلم خارجی و یک عنوان فیلم ایرانی جذاب به شما معرفی خواهیم‌کرد. در بخش قبلی (بخش هفتم) آثاری چون انیمیشن«ربات وحشی»، سریال ترکی «حلقه»، سریال کره‌ای «دکتر اسلامپ»، فیلم خارجی «وعده‌های شرق» و البته «قتل جسی جیمز به‌دست رابرت فورد بزدل» را نام بردیم. در این بخش نیز قصد داریم آثاری قابل توجه و ارزشمند به شما معرفی کنیم که تیم تولید محتوا و منتقدین دیباسین با دقت به جزئیات تصمیم به این انتخاب‌ها گرفته‌اند. امیدواریم استفاده کنید و لذت ببرید.

کتاب چی بخونم؟

اسب سیاه

نوشته تاد رز و اگی گاس

این کتاب مهم و درگیرکننده درباره خودیاری و راه‌های رسیدن به موفقیت از جنبه‌هایی جدید سخن می‌گوید. درواقع این کتاب قصد دارد به جای اینکه راه رسیدن به کامیابی را با یک فرمول خاص و شاید تکراری ارائه کند فردگرایی و باور به خود را پرورش داده تا خواننده کتاب خودش راهی برای رسیدن به موفقیت پیدا کند و بسازد. اسب سیاه یک کتاب ارزشمند و مهم در این زمینه به شمار میرود و مطالعه آن برای هر شخصی الزامی است. نه جملات انگیزشی کلیشه‌ای دارد و نه رویافروشی میکند. هدف کتاب این است که خودتان بدانید از زندگی چه میخواهید و برای رسیدن به موفقیت چه کارهایی انجام می‌دهید. اسب سیاه یک اصطلاح خلاقانه است که به افراد زیادی نسبت داده میشود. اولین‌بار این اصطلاح در کتاب «دوک جوان» و در سال 1831 میلادی بیان شد که معنای خاص و جالبی دارد.

اسب سیاه به افرادی گفته میشود که کسی به موفقیت آن‌ها امیدوار نیست. مثل اسبی که در یک مسابقه شرط‌بندی هیچ‌کسی را همراه خود نمی‌بیند. هیچ‌کس روی این اسب شرط نمی‌بندد اما درنهایت همین اسب سیاه است که پیروز میشود و تعجب همگان را برمی‌انگیزد. با همین اصطلاح باید به خواندن کتاب فوق‌العاده اسب سیاه ترغیب شوید. در عنوان کتاب نوشته شده: «راهنمای رسیدن به موفقیت و کامیابی از مسیری کاملاً متفاوت از آنچه همه به ما می‌گویند.»

معرفی انیمیشن سینمایی

متروپلیس (Metropolis)

محصول سال 2001 – ژاپن

ژانر: درام ، علمی – تخیلی

متروپلیس انیمیشنی مفهومی درباره شهری در آینده است که ربات‌ها جایگزین انسان‌ها شده‌اند و زمام همه امور را به دست گرفته‌اند. در این بین کارآگاهی به نام شانساکو با برادرزاده خود کنیچی به دنبال دستگیری دانشمندی به نام دکتر لافتون است که به جرم دزدیدن اجزا بدن انسان‌ها تحت تعقیب است. اما این پایان کار نیست و کنیچی در آزمایشگاه دکتر لافتون دختری مرموز به نام تیما را پیدا میکند و زندگی‌اش تغییر میکند. در سال 2001 یک انیمیشن ژاپنی تکنولوژی فوق‌العاده و ترفندهایی منحصربه‌فرد در راستای پیاده‌سازی جلوه‌های ویژه به مخاطبین ارائه شد. انیمیشن جذاب و سزاوار تحسینی که کمتر موردتوجه قرار گرفت. این انیمیشن ژاپنی یک جواهر گمشده است که با فرمول‌های همیشگی انیمیشن‌سازی مخصوصاً در آن زمان تفاوت بسیاری دارد. متروپلیس اثری لایق و البته دغدغه‌مند است که از زمانه خودش جلوتر رفته و پیام‌های مهمی درباره بشریت و مفهوم انسانیت ارائه میکند.

اگر از ما بپرسید انیمیشن سینمایی چی ببینم؟ به جای معرفی آثار مشهور و پرآوازه ما متروپلیس را به شما توصیه می‌کنیم. امتیاز این انیمیشن در IMDb با حدود 24هزار رای به 7.2 رسیده است و در راتن تومیتوز هم نمره 87درصد را کسب کرده است. منتقدین متاکریتیک نیز امتیاز بالای 85درصد را برای این فیلم به ثبت رسانده‌اند که درمجموع نشان از یک انیمیشن خوب میدهد.

سریال خارجی چی ببینم؟

معلم انگلیسی (English Teacher)

محصول سال 2024 – آمریکا

ژانر: کمدی ، درام

سیت‌کام معلم انگلیسی یک کمدی خلاقانه و نوین است که برخلاف مسیر کلیشه‌ای داستان‌های مشابه خود حرکت میکند. داستان معلمی که در یک دبیرستان مشغول تدریس زبان انگلیسی است اما همواره با چالش‌های مختلفی دست و پنجه نرم میکند. چالش‌هایی که گاه از سمت دانش‌آموزان است، گاهی از سمت والدین و البته دیگر مسائلی که زندگی او را تعریف میکند. شخصیت اصلی مدام درحال تغییری قابل باور است. گاهی او را در قامت یک مرد دلسوز و مهربان می‌بینید اما لحظاتی هم وجود دارد که نسبت به روحیات او دچار تردید میشوید. درواقع سریال کمدی معلم انگلیسی از آن دسته کمدی‌های لطیف و هوشمندانه‌ای است که با ذهن مخاطب خود بازی میکند و درحالیکه می‌خنداند، مسائل مهمی را برای فهماندن به مخاطب به زبان می‌آورد. البته با زبانی ساده و عامیانه که درک آن بسیار راحت باشد. موفق هم میشود و معلم انگلیسی تبدیل به اثری جذاب میشود.

نمره IMDb این سریال 7.4 است. راتن تومیتوز نیز امتیاز بالای 98درصد را برای این فیلم ثبت کرده است. هرچند این سریال در ادامه راه خود حرف‌های بیشتری برای گفتن خواهدداشت اما در فصل اول از عهده کیفیت یک سیت‌کام که شاید از دید برخی مخاطبین بیات شده باشد برآمده است. این مجموعه نشان داد سیت‌کام هنوز هم میتواند موفق باشد و حرف برای گفتن داشته باشد.

لایواکشن چی ببینم؟

سونیک: خارپشت 3 (Sonic: The Hedgehog 3)

محصول سال 2024 – آمریکا

ژانر: کمدی ، اکشن-ماجراجویی

بعد از دو اقتباس معمولی و کلاس متوسط از شخصیت جذاب سونیک، قسمت سومی هم ساخته شد که انصافاً شایسته تعریف و تمجید است. به جز فیلمنامه‌ای که کمی تکراری و البته بدون قواعد است در باقی فاکتورها عملکردی عالی دارد. صحنه‌های اکشن ارتقای قابل توجهی یافته‌اند و از کلیشه‌های نخ‌نمایی که در این سبک زیاد از حد تکرار شده به خوبی فاصله گرفته‌اند. پرداختن به شخصیت‌ها به مراتب بهتر از قبل است و کاراکتر تازه این لایواکشن یعنی شدو (با صداپیشگی جذاب کیانو ریوز) یک شخصیت‌پردازی درجه‌یک و بسیار بامعنا دارد. سوای همه نکات مثبت این فیلم جذاب بازی هنرمندانه و بی‌مانند جیم کری قابل ستایش است. در نقش دو شخصیت هم بازی میکند و به حدی روی این نقش‌ها عمیق شده که بار کل بازیگری فیلم را به دوش میکشد و مخاطبان را بیش از پیش با خود و داستان خود همراه میکند.

نپرسید لایواکشن جدید چی ببینم؟ باید روی قسمت سوم سونیک حساب ویژه باز کنید و با تماشای آن لذت ببرید. امتیاز این لایواکشن دوست‌داشتنی، دلپذیر و البته هیجان‌انگیز در IMDb به عدد 7.1 رسیده است. راتن تومیتوز 86درصد نظر مثبت روی این فیلم دارد و منتقدین متاکریتیک هم شاید کمی بی‌انصافی کرده و عدد 56درصد را برای سونیک 3 در نظر گرفته‌اند. البته دقت کنید که فیلمنامه نواقصی غیرقابل انکار دارد اما اگر در این موضوع هم سونیک عملکردی خوب و قابل قبول داشت قطعاً با یک اثر تحسین‌برانگیز در دنیای لایواکشن‌ها طرف بودیم. یک کلام، ختم کلام؛ کاش فیلمنامه سونیک 3 بهتر بود!

معرفی فیلم کلاسیک

مرگ و زندگی در لس‌آنجلس (To Live and Die in LA)

محصول 1985 – آمریکا

ژانر: اکشن ، جنایی

ویلیام فریدکین در سال 1985 یک شاهکار هنری باشکوه ساخت اما آنطورکه باید و شاید مورد استقبال عموم قرار نگرفت. داستان جنایی منحصربه‌فرد، هوشمندانه و البته درگیرکننده مرگ و زندگی در لس‌آنجلس در کنار فضاسازی عمیق، بامحتوا و چشم‌نوازش شما را وارد یک سفر سینمایی مهیج و انرژی‌بخش میکند. ریتم سریع و افسارگسیخته این فیلم آن هم در نقاط ابتدایی شما را میخکوب میکند تا داستان خود را تعریف کند. اصلاً یکی از نکات مثبت فیلم هم همین است که از ریتم خود خارج نمی‌شود و این موضوع باعث همراهی بهتر مخاطب با داستان، شخصیت‌ها و فضای حاکم بر فیلم می‌شود. خون، جنون و البته هیجانی غیرقابل توصیف آن هم در سبکی که با دیدگاه کلی و محبوب فریدکین به خوبی ادغام شده جذابیت این اثر را دوچندان میکند. مرگ و زندگی در لس‌آنجلس یک اثر ارزشمند و به قول منتقدان واجب برای هم فیلم‌باز و اهل سینماست.

امتیاز 7.3 در IMDb برای این فیلم شاید کم‌لطفی باشد اما به‌هرحال پایین هم نیست. منتقدین متاکریتیک امتیاز خوب 81درصد را برای فیلم مرگ و زندگی در لس‌آنجلس ثبت کرده‌اند و راتن تومیتوز نمره 88درصد را برای اثر درخشان و قدرنادیده ویلیام فریدکین در نظر گرفته است. راستی تا فراموش نکرده‌ام بگویم که ویلم دفو یکی از خلاقانه‌ترین نقش‌های خود را بازی کرده و آنقدر در این کاراکتر غرق شده که از تماشای او لذت می‌برید. هرچند او نقش اصلی قصه هم نیست!

فیلم ایرانی چی ببینم؟

گزارش

محصول 1356 – ایران

ژانر: درام ، اجتماعی

گزارش از فیلم‌های کمتردیده‌شده نابغه سینمای ایران عباس کیارستمی است. نگاهی متفاوت به دغدغه‌ای محدود و پیامی هوشمندانه به مسائل خانوادگی و اجتماعی مهم که قطعاً از زمانه خودش جلوتر بود. گزارش از آثار شگفت‌انگیز ایرانی است که حتی امروزه هم میتواند برای مخاطبان خود حاوی مفهوم باشد. داستان، بیات نمی‌شود و تاریخ انقضا ندارد. هنوز هم کاربرد دارد و این هنر کیارستمی است. گزارش تصویری تلخ از زندگی زوج‌های جوان و مغرور ارائه میکند. زوج‌های جوانی که بدلیل غرور خود در کشف حقیقت فرصت‌سوزی می‌کنند و هدر میروند. چه بهتر که این مسئله در قشر متوسط جامعه باشد. کیارستمی میدانست هرچیزی را چگونه وارد فیلمش کند تا معنای آن برای سال‌های بعد هم حفظ شود. گزارش یکی از آن فیلم‌هاست. گزارش مفهومی عمیق میرساند و با جدیت تمام به مسائلی غیرقابل هضم نقد وارد میکند. چنین انتقادات نمادین و بامعنایی در آن زمان فقط از زنده‌یاد عباس کیارستمی برمی‌آمد.

اگر از ما بپرسید فیلم ایرانی چی ببینم؟ قطعاً اولین پیشنهاد ما همین فیلم است. گزارش یک فیلم پیشرو، صریح و جسور است و با بازی کوروش افشارپناه، شهره آغداشلو و مصطفی طاری تولید شده و در IMDb امتیاز 6.9 را کسب کرده است. هرچند آنطورکه باید و شاید دیده نشده و کمتر کسی با دیدگاه تخصصی به آن نگاه کرده است. وگرنه محال است کیارستمی بزرگ آن هم چنین دغدغه مهمی را بد بسازد. روحش شاد!